Bregje en Noortje de Brouwer

De meiden mogen elkaar in het dagelijkse leven misschien niet al te vaak aanraken, in het water doen ze dat des te meer. 35 uur per week liggen ze samen in het zwembad om hun choreografie tot in het kleinste detail onder de knie te krijgen. Ook wonen ze samen, want ze zijn op hun achttiende met zijn tweeën voor de sport van Goirle naar Hoofddorp verhuisd. Verder hebben ze dezelfde vrienden en volgen ze ook nog eens dezelfde studie. Op onze vraag of dat laatste handig is als je zo veel op elkaar lijkt, antwoordt Bregje: “Je hoort inderdaad dat eeneiige tweelingen elkaars proefwerken wel eens maken, maar zo dapper zijn wij niet. Het enige wat we wel eens doen, is het ID van de ander mee te nemen om een pakketje voor haar op te halen. En zelfs dat vinden we spannend, ha ha!” 

Vooral internationaal zie je veel tweelingen bij het synchroonzwemmen. “Niemand kent Bregje zo goed als ik,” zegt haar zus. “We zijn volledig op elkaar ingespeeld en hebben ook nog eens dezelfde lichaamsbouw,” vult Bregje aan. Dat is niet alleen handig in het water, maar heeft zo ook zijn voordelen bij het shoppen. “In dezelfde kleding lopen, is echt een no-go voor ons. Draagt de één een blazer, dan doet de ander dat sowieso niet. Zelfs niet in een andere kleur!” aldus Noortje. “We delen gewoon onze kledingkast. Want als we toch nooit tegelijkertijd hetzelfde dragen, is het zonde om kleding dubbel te kopen.” 

Fashionista & foodie 
Wat de dames het liefst dragen als ze niet zwemmen? “Na de training eigenlijk altijd een gemakkelijk trainingspak,” geeft Bregje toe. “Maar in het weekend pakken we graag uit met leuke kleding en make-up. We houden er allebei nogal van om de laatste trends te volgen. Het is niet zo dat we megaveel kleding kopen, maar Noortje kan helemaal losgaan op kleine dingen en accessoires. Het Kruidvat is gevaarlijk terrein voor haar.” Bregje kan zich juist weer helemaal verliezen in voeding. Zij is degene die nieuwe recepten opzoekt en uitprobeert. “Van ons tweeën kook ik het vaakst. Rode pasta, lasagne, preischotel, gevulde paprika… Niet uit een pakje hè, alles vers! Gelukkig zijn we allebei makkelijke eters. We lusten eigenlijk alles.” 

Hoe overleef ik… 
Komt de tweeling terug van een zware training of wedstrijd, dan ontspannen ze het liefst door een serie te kijken. Niet zo eentje met zes seizoenen, maar makkelijke kost en korte afleveringen. Emily in Paris bijvoorbeeld. “Op het moment kijken we uit zelfbescherming niks,” legt Bregje uit. “We zitten in het laatste jaar van onze studie Sportmarketing aan de Johan Cruyff Academy. Het is al zwaar genoeg om dat te combineren met onze sport, dan kunnen we een serie er echt niet bij hebben.” Of ze wel de tijd nemen voor een goed boek? Bregje niet. Noortje heeft onlangs nog de volwassen versie van de ‘Hoe overleef ik…’ serie van Francine Oomen gelezen. “Die boeken las ik vroeger altijd. Ik kon me er helemaal in verliezen. Tegenwoordig pak ik bijna nooit meer een boek. Zonde eigenlijk…” 

Mentaal ontspannen met vrienden en thuis in Brabant 
Onlangs hebben de zussen zich voorgenomen wat minder streng voor zichzelf te zijn dan in het verleden. “In de aanloop naar een groot toernooi, mochten we echt niks van onszelf,” vertelt Noortje. “Dan sloten we ons na de training op in onze eigen bubbel en deden weinig meer dan bankhangen en op tijd naar bed. Maar topsport is niet alleen fysiek, het heeft ook een grote invloed op je mentale gezondheid. En dus gaan we nu steeds vaker ’s avonds iets leuks doen. Bij vriendinnen eten deden we bijvoorbeeld veel te weinig. Terwijl het juist zo belangrijk is om ook mentaal te ontspannen. En hé, het hoeft echt geen nachtwerk te worden hè? Na twee uurtjes kunnen we gewoon weer naar huis.”

Elkaar de ruimte geven 
In de weekenden gaan Bregje en Noortje altijd terug naar Brabant, naar hun ouders, broers en zus. “We komen uit een hecht en warm gezin, waar zelden ruzie wordt gemaakt,” zegt Noortje. “Daar zien we echt het nut niet van in. Zelfs Bregje en ik, die toch vaak op elkaars lip zitten, hebben bijna nooit woorden. We voelen goed aan wanneer we elkaar even de ruimte moeten geven. Alleen tijdens de trainingen zijn we soms wel wat directer naar elkaar, bijvoorbeeld als de ander al vijf keer dezelfde correctie heeft gekregen. Maar ook dan zijn we supportive naar de ander. Op scherp zetten, dat doet onze coach wel.”

Terug naar de Brabantse roots 
“De weekenden met onze familie zijn ideaal voor de broodnodige mentale rust,” vindt Bregje. Noortje mist regelmatig de Brabantse nuchterheid en is ervan overtuigd dat ze ooit, na hun zwemcarrière, weer terugkomen. Of ze ernaar uitkijkt om later een leven op te bouwen los van haar tweelingzus? “Gek genoeg verheug ik me daar best op. Onze levens zullen altijd nauw met elkaar verbonden blijven natuurlijk, maar na het zwemmen zullen we toch wat meer onze eigen weg gaan. Eigen huis, eigen gezin… Benieuwd ook met wat voor partner we straks thuiskomen. Best onhandig dat we eigenlijk altijd op hetzelfde type vallen. Maar wie weet verandert dat wel als we wat meer ons eigen karakter ontwikkelen.”

Chagrijnig? Mij niet bellen! 
Over de laatste vraag ‘Als je de ander zou mogen inruilen voor een bekende Brabander, wie zou dat dan zijn?’ moeten de meiden even nadenken. Noortje zoekt het in eerste instantie in de sporthoek, maar komt daar later op terug. “Misschien iemand uit de muziek? Of Chantal Janzen! Oh nee, zij komt uit Limburg. Mogen het ook meerdere personen zijn? Breg en ik zijn nu eigenlijk altijd met zijn tweeën. Ik zou wel willen zwemmen met een grote groep Brabanders. Een stuk of acht. Ik ken Bregje zo door en door, we hebben aan een half woord genoeg. Het lijkt me om wel weer eens leuk om de verhalen van anderen te horen.” Bregje op haar beurt zou haar zus inruilen voor Rob Kemps. “Ik denk dat ik heel hard met hem zou kunnen lachen. Noor en ik gaan allebei nogal vrolijk door het leven. Ik zou echt niet kunnen werken met iemand die vaak chagrijnig is.”